14 ~ Αντώνης Δεκαβάλλες: Γης αρραβώνας

Του χαμού μια νύχτα
(να ήτανε Μεγάλο Σάββατο;)
σε δυο στεριές ανάμεσα
και πάντα ανάμεσα σε δυο στεριές
στον Πόρο και το Γαλατά
εκεί στο πέρασμα
μια νύχτα μου το πήρε από το δάχτυλο
το δαχτυλίδι του πατέρα μου.

Αγνάντα στα κουπιά
να μη με πάρει η άβυσσο
και το σκαρμό χτυπώντας χεροπάλαμα
το είδα ν' αστράφτει μια στιγμή
να φεύγει στο άπατο
γης αρραβώνας.

Θάλασσα μνήμη από τα πιο βαθιά της
σε άλλα της περάσματα
ένα πόνο το ξανάφερε
και μου το φόρεσε και πάλι
και ριζά-ριζά στο δάχτυλο,
μόνο που πώς να ξεδιαλύνω
εδώ στα σκοτεινά τι όψη
μένει σκαλιστή στην πέτρα επάνω
τη δετή μες στο παλιό χρυσάφι;

Αντώνης Δεκαβάλλες


η λέξη, τχ. 49
Νοέμβρης '85



(φωτ: Υ.)