20 ~ Παντελής Χορν: Η Νταλμανοπούλα

Θεατρικό έργο σε μέρη δύο
Παίχτηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Κυβέλης
στις 17 του Σεπτέμβρη 1923

Μέρος Α' Εικόνα 1.

Αίθουσα στο Κεντρικό Προγυμναστήριο του Πόρου. Στο βάθος εξώστης με τη θάλασσα ως φόντο και την απέναντι ξηρά της Πελοποννήσου. Δύο πόρτες πλαγινές. Στη σκηνή μόνος ο Νταλμάνης κουνιέται σε μια κουνιστή πολυθρόνα. Μπαίνει ο οικονομικός αξιωματικός με κάτι χαρτιά.

Αξιωματικός:
- Καλημέρα σας, κύριε Διοικητά.
Νταλμάνης:
- Καλημέρα, Θοδωράκη.
Αξιωματικός:
- Θα 'ρθήτε στο γραφείο να υπογράψετε κάτι χαρτιά;
Νταλμάνης:
- Και δεν τα υπογράφω εδώ; στο γραφείο τα σήκωσαν όλα, βλέπεις, απόψε έχομε γιορτές και πανηγύρια... (Φωνάζει:) Κάικα! Κάικα!
Κάικας, μπαίνει:
- Διατάξτε, κύριε Διοικητά.
Νταλμάνης:
- Φέρε απ' το γραφείο το καλαμάρι και την πέννα.
Κάικας, τρέχει πριν ακόμη τελειώσει τη φράσι ο Νταλμάνης:
- Αμέσως...


(φωτ: Y.)

Νταλμάνης:
- Στάσου βρ' αδελφέ. (Ο Κάικας γυρίζει).
Φέρε και φάκελο και χαρτί, να κάνω ένα γράμμα... (Φεύγει ο Καίκας). Που λες, απόψε μη λείψης, Θοδωράκη μου, θα μαζευτούμε εδώ μερικοί συνηθισμένοι... δηλαδή τίποτα το έκτακτο... γιορτάζουμε τα γενέθλια της κόρης μου.
Αξιωματικός:
- Να σας ζήση.
Νταλμάνης:
-Ευχαριστώ. Και να δης σύμπτωσις, Θοδωράκη' η Μπίλλιω μου γεννήθηκε ανήμερα της Παναγίας' κι ανήμερα της Παναγίας πάλι ο παππούς μου έκαψε την τούρκικη αρμάδα.
Αξιωματικός:
- Καλός οιωνός.
Νταλμάνης:
- Έτσι λες, Θοδωράκη μου: αμήν!...

[....] (Φανερώνεται η Μπίλλιω μ' ένα μπουκέτο γιασεμιά στα χέρια)
Μπίλλιω:
- Φώναξες πατέρα;


(φωτ: Κ.)

Νταλμάνης, στην Καλλιόπη:
- Κύτταξέ την.
Καλλιόπη, δυσανασχετεί:
- Την ξέρω.
Νταλμάνης, στην κόρη του:
- Εδώ η θεία σου σε θέλει. Οι Δοσιδολαροπουλαίοι φεύγουν αύριο το πρωί' λοιπόν πρέπει να δώσεις μια οριστική απάντηση.
Μπίλλιω, ενώ τακτοποιεί τα άνθη σε βάζα:
- Καλά, κι' αν φύγουν; Θα έρθω το χειμώνα στην Αθήνα, να περάσω στο σπίτι σου μερικές μέρες κι' εκεί τα ξαναλέμε.
Νταλμάνης:
- Και βέβαια. Δεν μας κυνηγάει κανείς.
Καλλιόπη:
- Την πιστεύεις; δε βαρυέσαι που θα 'ρθη! πού την αφήνουν εδώ τ' αξιωματικάκια που της σήκωσαν τα μυαλά!
Μπίλλιω, περήφανα:
- Ψέμματα εγώ δεν είπα ποτέ θεια, και κανένας δε μου σήκωσε τα μυαλά. Είμαι αρκετά μεγάλη για να ξέρω τι κάνω.
Καλλιόπη:
- Και αυτά τα λουλούδια ποιος τα 'στειλε;
Μπίλλιω:
- Τα γενέθλιά μου είναι (κυττάζει τον πατέρα της.) Είναι κακό να μου στείλη ένας αξιωματικός λουλούδια;
... ... ...

Παντελής Χορν


Νέα Εστία, τχ. 6
1η Ιουλίου 1927
-EKEBI-


Το Διοικητήριο του Κ.Ε.Πόρου (Προγυμναστηρίου) που απετέλεσε και
θερινή κατοικία του Όθωνα - (φωτ: Y.)