13 ~ Κρίστοφερ Μπάκκεν: Aegean: Πτήση 652

Τα ονόματα των παραλιακών πόλεων ξεχύνονται στη θάλασσα
Ελίζαμπεθ Μπίσοπ

Aυτή θα μπορούσε να είναι η Πάρος, λέω, αν και γνωρίζω
το σχήμα της μόνο από τους χάρτες: το πλατύ κεφάλι,
δύο χερσόνησοι σαν αυτιά κουνελιού, το λιμάνι.

Εσύ αναγνώρισες ήδη τη Νάξο,
με τη μαρμάρινη πύλη της προς το πουθενά
ακριβώς πάνω από την πόλη κι όλες τις φθαρμένες χάντρες

απ’ το κομπολόι των δυτικών κόλπων της όπου επέπλεες, έγκυος,
πέντε ολόκληρες μέρες την τελευταία φορά που ήμασταν εδώ.
Φέτος, πάνω απ’ τον εκκωφαντικό θόρυβο των δύο κινητήρων,

η κόρη μας φλυαρεί για τη δική της γεωγραφία
σε μια γλώσσα που ακόμα δεν καταφέραμε να μάθουμε.
Με την πάνα της βρεγμένη από το αεροδρόμιο της Ρόδου,

αδημονεί στο στενάχωρο κάθισμα ώσπου
της δείχνεις απ’ το παράθυρο τα νησιά εκεί κάτω.
Η Μύκονος. Η Τήνος. Η Άνδρος, μια ουρά δράκου.

[....]
Οι Σπέτσες. Η Ύδρα. Ο Πόρος. Η Αίγινα.

Ξέχειλος ο κόσμος κι ο χρόνος ποτέ αρκετός
Ούτε κι οι λέξεις – ακόμα και το νερό μάς τελείωσε,
Η Αθήνα ξεπροβάλλει. Η κόρη μας παρατάει

το παράθυρο για το στήθος σου μέχρι να προσγειωθούμε.
Τόσα νησιά, τόσο αλάτι ευλογημένο, πώς θα μπορούσαμε
να τελειώσουμε αυτό το φαγοπότι μοναχοί μας.

Christopher Bakken
Μετάφραση: Ρούλα Κονσολάκη


Christopher Bakken, Kαι μετά την Ελλάδα τι...
Μετάφραση: Ρούλα Κονσολάκη
Εκδόσεις: απειρον, 2005


Η θέα από το εκκλησάκι του Σταυρού. Στο βάθος, αριστερά, η "Κοιμωμένη" (φωτ: K.)

Ακόμα:
Κρίστοφερ Μπάκκεν: Με την πτήση 652, πάνω από το Αιγαίο, στο ταξιδεύοντας