29 ~ Άγγελος Βλάχος: Αι ημέραι μας

(απόσπασμα)

Αυταί είν' αι ημέραι μας. Χθες σιαγόνας γραίας
θα απεκάλεις τας οδούς της πόλεώς μας νέας,
με χάσματα παντού κενά αφράκτων οικοπέδων
σταδίων ασχολήσεων και παιδιάς των παίδων.
Πλην σήμερον σκυλόδοντα απέκτησεν η πόλις
τα μέγαρα, και δι' αυτών στενή χαράδρα μόλις
σ' αφίνει τ' άστρα τ' ουρανού την νύκτα να μετρήσης
ίνα την αριθμητικήν μη αίφνης λησμονήσης,
αφ' ότου άνευ οβολού να ζης κατεδικάσθης.
διότι προοδεύουσαν την πόλιν εφαντάσθης.
Σκυλόδοντα! σε δάκνουσι, και ούτε καν την λύσσαν
σοι μεταδίδουν, επειδή φιλάνθρωποι θα ήσαν
αν λυσσαλέον σ' έκαμναν οι τόσοι Π α τ ρ ι ώ τ α ι,
αφού δεν μας απέμεινε πατρίς να τους χωρέση!
Και ούτε διά του Ζωχιού φωνάζει καν η Μέση
ούτε λαλεί ο Πειραιεύς δια του Π ο σ ε ι δ ώ ν ο ς,
ο Μανουσάκης δεν λαλεί, τα πάντα καταπίνει,
κι' αν ψιθυρίζη η Σ τ ο ά, πλην δεν λαλεί κ' εκείνη,
ο Πόρος δεν μωρολογεί διά του Χ. Δουζίνα,
τα δυστυχή Καλάβρυτα τα έφαγεν η πείνα,
το Μεσολόγγι σκέπτεται, βωβή η Μεσσηνία
να ημερώση προσπαθεί μ' εν νεύμα τα θηρία,
η Ζάκυνθος εις ποίησιν το άλγος της εκχύνει,
η Σύρος έχει Αμπελάν ως ποιητήν κ' εκείνη,
η Κόρινθος πίνει κρασί, αι Πάτραι μας πτωχεύουν,
και όλ' οι άλλοι διά τρεις ομογενείς δουλεύουν.

Αυταί είν' αι ημέραι μας, προόδου, φευ, ημέραι!
Την αρμονίαν, Μούσα μου, καν εις τους στίχους φέρε.
... ... ...

Άγγελος Βλάχος


Νέα Εστία, τχ. 539
Χριστούγεννα 1949
-EKEBI-

Σημ: Αναφέρεται στον πολέμιο της μοναρχίας, βουλευτή Χριστόδουλο Δουζίνα


(φωτ: Υ.)

28 ~ Γιώργος Σεφέρης: Μέρες Γ'

Δευτέρα, στο καράβι γυρίζοντας
...Καιρός σκεπασμένος. Θάλασσα ήσυχη' πολύ ήσυχη. Ρυθμός της μηχανής. Μου είναι ανυπόφορος αυτός ο γυρισμός. «I know you are an Aegean!» μου φώναξε μια στιγμή ο Η.Μ. χτες τ' απόγεμα. Χρώμα της μέρας γκρίζο και άσπρο. Γυρισμός στη ζωγραφική. Σιωπή αυτών των πραγμάτων, αυτών των εικόνων. Κύβοι. Ως και οι φωνές των ζώων μοιάζουν γεννήματα της σιωπής: O κόκορας που λάλησε κάτω στο χωριό, μια πόρτα καφετιά, μια φλόγα στο κανάλι του Πόρου, αριστερά στο βουνό, σκίζοντας τον ουρανό σα χαρτί. «Les iles grecques sont comme des idées agréables qui se succédent.»

Από τα εντόσθια του πλοίου η φασαρία του ταγκό: «Αγωνία, αγωνία, μ' αγαπάς δε μ' αγαπάς.» Merde.


(φωτ: Υ.)

26 Aπρίλη, Μεγάλη Παρασκευή. Πόρος, «Γαλήνη»
[1940]
...Γράφω μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο, προχωρημένο απόγεμα. Αργές καμπάνες της Μ. Παρασκευής και, κάθε ώρα, το κανόνι του Προγυμναστήριου. Από το παράθυρο πεύκα, ένα κομμάτι θάλασσα, στο βάθος ο ανατολικός κάβος κομμένος στον αυχένα από το δρόμο που πάει κατά το μοναστήρι. Εκτός από τις νεκρώσιμες καμπάνες, μεγάλη ησυχία.

[....] Κάνει ψύχρα. Κλείσαμε το ανοιχτό τζάμι. Είναι πολύ ήσυχα. Οι καμπάνες πήραν ξαφνικά ένα γρηγορώτερο ρυθμό και σώπασαν κάθε μια με τη σειρά της. Σε λίγο θα πρέπει ν' ανάψουμε το φως. Θυμούμαι αυτή τη στιγμή τον Αντωνίου, προχτές. Μου διηγότανε τις σκοτούρες της ζωής του, απελπισμένος. Ξαφνικά ανοίγει μια παρένθεση: «Ξέρετε, εκεί που μιλούσα μ' αυτόν τον γελοίο, το παράθυρο ήταν ανοιχτό και μια πεταλούδα μπήκε και ήρθε να καθίσει πάνω στο μανίκι μου.» Έδειξε το μανίκι του με πολλή στοργή, προσθέτοντας: «Τι να σημαίνει άραγε;»

Γιώργος Σεφέρης


Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Γ'
16 Απρίλη 1934-14 Δεκέμβρη 1940
Εκδόσεις: Ίκαρος, 1977


Πεταλούδα σε αυλή του Πόρου (φωτ: K.)

Ακόμα:
ο Γιώργος Σεφέρης στα αυτοβιογραφικά, στο γράμμα σε χαρτί, στο juke box - η ποίηση στο τραγούδι και στο μετά τιμής

Περισσότερα:
- Ιουλίας Λαζαρίδου-Ελμαλόγλου: Γιώργος Σεφέρης, στην
Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος