44 ~ Άρις Αντάνης: Θα πάω πάλι στο νησί...

(Άλλος για Πόρο...)

..Η κυρά-Λένη όλη μέρα τραγουδάει.
Δεν το καταλαβαίνει ότι κλαίει...
(Μίλτος Σαχτούρης)

Θα πάω πάλι στο νησί, μετά από χρόνια...
Αμόλα κάβο και σαλτάρω σε παπόρι κάτασπρο.
Πρύμνα θα σταθώ για λίγο και, με το βλέμμα βυθισμένο
στου κυμάτου την αφρώδη, απ' την προπέλα, ανάδεψη,
θ' αναστενάξω σου το πρώτο ευχαριστήριο.

Θα πάω πάλι στο νησί, μετά από χρόνια...
Στην κουπαστή, δεξά προς πλώρα, θα σημαδέψω διάνα
με γυμνό οφθαλμό, ένα γλαρόνι απείθαρχο, να το υπνωτίσω,
για να σου στείλω, ραίνοντάς σε ολόκληρη,
με μύρα όλο αλμύρα, της ψυχής μου το αγαλλίασμα.

Θα πάω πάλι στο νησί, μετά από χρόνια...
Πλώρα-κοράκι πέτυχα την τέλεια έκταση -άλλο δεν πάει!-
των βραχιόνων μου, τα βράχια να αγκαλιάσω και το μπάτη,
τη θάλασσα και τον ορίζοντα κι' όλη την αύρα σου.
Αν δεν είσαι μέσα, δεν είσαι πουθενά. (Είσαι μέσα!)


(φωτ: Z.)

Θα πάω πάλι στο νησί, μετά από χρόνια...
Ζερβά στην άλλη κουπαστή θα ενώσω όλο τον κύκλο
του καραβίσιου μου Σταυρού και το σχήμα του θα πέμψω
προσευχή, να εξατμιστεί στα ύψη, καθώς σε μεταρσίωση
μεταμορφώνεται η γαλανή μου ευγνωμοσύνη.(Είσαι μέσα.)

Θα πάω στο νησάκι μου και πάλι, από χρόνια...
Με ασιγούρευτο καλά-καλά το παλαμάρι για τη μπίντα,
να 'μαι ορθός, μ' ένα σαλτάρισμα-έκπληξη, στο ντόκο
κι' εσύ βίρα και αλάργα, τώρα, καραβάκι ολόασπρο
και άφησέ με να ρωτήσω, μπας και την είδαν τάχατες.

[....]
Θα πάω τώρα στο νησάκι, για άλλη μια φορά...
Μετά από χρόνια. Κι' είναι του παραδόξου, κάθε φορά
που έρχεσαι 'σύ στη σκέψη μου, να τρέχω στο νησί μου!
Μα κι' αν θαρρείς, τόσες φορές πολλές δεν είναι, και χίλιες
δεν θ' αρκούσαν να ζυγίσουν της ψυχής την αναπόληση.

Τώρα, θα πάω πάλι στο νησί, μετά από χρόνια...
Μα αν δεν προκάνω τον καιρό κι αν χάσω το καράβι,
κι' αν δεν σαλπάρω για το πιο όμορφο νησί, ρόλο δεν παίζει.
Κι' αν είναι δα η πολλοστή φορά, μοιάζει σαν να 'ναι η πρώτη:
Γιατί ετούτη τη φορά τη σκάρωσα τραγούδι!...

Άρις Αντάνης

Θα πάω πάλι στο νησί
Εκδόσεις: Εντός, 2005



(φωτ: Y.)